کنترل از راه دور یک دستگاه انتقال بی سیم است که از فناوری رمزگذاری دیجیتال مدرن برای رمزگذاری اطلاعات دکمه ها استفاده می کند و امواج نور را از طریق یک دیود مادون قرمز ساطع می کند.امواج نور توسط گیرنده مادون قرمز گیرنده به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شوند و توسط پردازنده رمزگشایی می‌شوند تا دستورالعمل‌های مربوطه را برای دستیابی به الزامات عملیاتی مورد نیاز برای دستگاه‌های کنترلی مانند جعبه‌های ست‌تاپ به دست آورند.

مشخص نیست که چه کسی اولین کنترل از راه دور را اختراع کرد، اما یکی از اولین کنترل از راه دور توسط مخترعی به نام نیکولا تسلا (1856-1943) که برای ادیسون کار می کرد و همچنین به عنوان یک مخترع نابغه در سال 1898 شناخته شد (اختراع ایالات متحده شماره 613809) ساخته شد. "روش و دستگاه کنترل مکانیسم خودرو یا وسایل نقلیه متحرک".

اولین کنترل از راه دور مورد استفاده برای کنترل تلویزیون یک شرکت الکتریکی آمریکایی به نام Zenith (که اکنون توسط ال جی خریداری شده است) بود که در دهه 1950 اختراع شد و در ابتدا سیمی بود.در سال 1955، این شرکت یک دستگاه کنترل از راه دور بی سیم به نام "Flashmatic" توسعه داد، اما این دستگاه نمی تواند تشخیص دهد که آیا پرتو نور از کنترل از راه دور می آید یا خیر، و همچنین برای کنترل نیاز به تراز کردن دارد.در سال 1956، رابرت آدلر یک کنترل از راه دور به نام "فرماندهی فضایی Zenith" ساخت که اولین دستگاه کنترل از راه دور بی‌سیم مدرن نیز بود.او از اولتراسوند برای تنظیم کانال ها و صدا استفاده کرد و هر دکمه فرکانس متفاوتی را منتشر می کرد.البته ممکن است این دستگاه توسط سونوگرافی معمولی نیز دچار اختلال شود و برخی از افراد و حیوانات (مانند سگ ها) صدای ساطع شده از کنترل از راه دور را بشنوند.

در دهه 1980، زمانی که دستگاه های نیمه هادی برای ارسال و دریافت پرتوهای مادون قرمز توسعه یافتند، به تدریج جایگزین دستگاه های کنترل اولتراسونیک شدند.با وجود اینکه سایر روش‌های انتقال بی‌سیم مانند بلوتوث همچنان در حال توسعه هستند، این فناوری تا کنون به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.